چند روز مانده به اسباب کشی

این اسباب کشی بدجوری سیستم زندگی ما رو ریخته بهم...

من خودم آدم استرسی نیستم ولی وقتی هوایی میشم دیگه دست و دلم به هیچکاری نمیره.

مثلا:

مثلا اینکه، چون قراره آخر ماه از این خونه بریم و چون من تا حالا اسباب کشی نکردم و ندیدم از یکماه پیش شروع کردم خورد خورد وسایل رو جمع کردن و نتیجه ش شده یه خونه  بی نظم بی نظم و کارتن هایی که از گوشه و کنار رفتن بالا و متاسفانه ملحفه هایی که روشون انداختم که خان خانا ازشون نره بالا و متوجه وجودشون نشه که آیییییییییی موفق هم بودم ...

فقط همینو بگم که یه لحظه رفتم سر یخچال بعد که برگشتم اصلا نفهمیدم چجوری رفته بود روی کانتر وایساده بود و به نشانه موفقیت دستاش رو گرفته بود بالا و با چشمای شیطون نگاه به من میکرد.

آخه بگو بیکار بودی نظم خونه رو ریختی بهم خوب وسایل که ظرف یکی دو روز جمع میشدن این چه کاری بود.

از اونطرفم که فریزر تقریبا خالیه خالیه نه گوشتی خریدم نه مرغی نه هویج و ... حالا چرا؟چون میخواستم فریزر تقریبا خالی باشه که جابجا کردن وسایلش مشکل نباشه. و نتیجه ش چی میشه خودتون حدس بزنید.

گذشته از اون کلی از اسباب بازیهای سامیار که جمع شدن و بچم توی خونه کسل میشه تازه انقدر دلم میخواد زودتر براش لگو بخرم ، ولی بخاطر اسباب کشی فعلا دست نگه داشتم.

خلاصه که حالم گرفتس ، کلا از بچگی این مدلی بودم دیگه. وقتی قراربود کاری انجام بشه دلم میخواست بدون معطلی انجام بشه اصلا نمیفهمم چرا باید معطل مستاجر بشیم و یا استعلام شهرداری چرا باید انقدر طول بکشه.

انشا... در پست بعدی بیام و روحیه م بهتر باشه تا بتونم از خجالت پسرم در بیام

خدای مهربون بابت همه چی دستت درد نکنه.